"Dat maakte wel indruk"

Het is alweer zeventien jaar geleden dat Florian zich als vrijwilliger bij de KNRM aanmeldde. Op Texel zijn er in totaal drie stations: Oudeschild en de Koog hebben dezelfde ploeg en Florian zit bij de ploeg in De Cocksdorp. Het werk dat de KNRM doet is overigens wel anders dan dat van de ‘reddingsbrigade’, die voornamelijk reddingswerk uitvoeren op en bij de stranden. Zij zijn vooral actief in de zomer met badgasten. De KNRM heeft 46 stations in Nederland met diverse reddingboten, die 24 uur inzetbaar zijn voor allerlei incidenten op het water. Iets waar Florian als tiener al het nodige van meekreeg, omdat de vader van een van zijn beste vrienden daar toen bemanningslid was. “Ik weet nog dat we een keer van school werden gehaald en dat zijn pieper afging. Met 100 kilometer per uur scheurden we onmiddellijk naar het boothuis, waar we dan moesten wachten tot de reddingsactie was voltooid. Dat maakte wel indruk”, vertelt hij. Ook kwam hij zo in contact met andere redders. Daar hoorde hij de spannende verhalen en werd steeds enthousiaster om hier ooit ook deel van uit te maken.

Zo word je officieel lid

Maar voor hij zich zou aanmelden verhuisde Florian eerst naar de overkant voor zijn studie. Een aantal jaren later keerde hij terug naar het eiland en zijn oog viel direct op een advertentie in de krant: de KNRM was op zoek naar vrijwilligers. Of hij kans maakte was nog wel de vraag, want nautische kennis had hij niet. Maar dat bleek gelukkig ook niet nodig te zijn, want Florian had genoeg affiniteit met de zee als kitesurfer en door zijn ervaringen van vroeger was hij zeker gemotiveerd. Hij mocht dus een paar avonden komen proefdraaien en maakte eerst kennis met de bemanning, om te kijken of er een match was. En die was er. “Er volgde een jaar waarin ik allerlei trainingen kreeg en iedere maandag op proef stond op het station. Aan het einde van dat jaar gingen we naar Schotland voor de afsluitende trainingsweek. Als je dat goed had doorstaan dan werd je officieel lid (opstapper) van de bemanning.” En zo geschiedde.

Het gaat weleens mis

Inmiddels heeft hij er aardig wat jaren op zitten en het nodige meegemaakt op het water. Daar zitten veel mooie en succesvolle reddingsacties tussen, maar het gaat ook weleens mis. De reddingsactie die hem het meeste is bijgebleven is die van een paar jaar geleden. “Het was winter, en een uur of 5 ‘s ochtends ging het alarm af met de melding dat iemand vanaf het strand een boot zag omslaan. Tussen Texel en Vlieland is een gevaarlijk gebied door de ondiepte, want daar ontstaan snel hoge golven met slecht weer. De kans dat boten dan met hun romp heel hard op een zandbank klappen is aanwezig en dat kan grote schade veroorzaken. We zijn toen zo snel mogelijk in actie gekomen, maar voor je uitvaart ben je al een kwartier, twintig minuten verder. Dit was nog redelijk dichtbij, dus na twintig minuten varen kwamen we daar aan. Richting het gebied vonden we al allerlei voorwerpen in het water, zoals olie, koffers, touwwerk, spullen van het schip. Dan weet je al dat het schip is gezonken en dat je moet uitkijken naar iemand die ergens zwemt of drijft. Je hebt op dat moment geen idee of diegene nog leeft.”

Aan boord bleek een Poolse man te hebben gevaren, die onderweg was naar Duitsland. Hij was alleen, want de andere bemanningsleden besloten om in Engeland te blijven door zeeziekte. Florian en de andere bemanningsleden hebben hem uiteindelijk gevonden in een reddingsvlot, maar de man was helaas al overleden. Hij had geen overlevingspak aan en was door de kou onderkoeld geraakt, na een half uur in het water te hebben gelegen. “Dat is geen fijn aanzicht, maar het hoort helaas bij het werk wat we doen. We hebben toen in zijn koffer een naamkaartje gevonden en dit doorgegeven aan de Kustwacht. Zij zorgen er dan voor dat het nieuws bij de familie terecht komt. Ondertussen zijn wij nog een aantal uur op het water gebleven om door te zoeken, want je weet nooit hoeveel mensen er aan boord waren.”

Een hecht en divers team

Gelukkig komt een situatie als dit niet vaak voor en vinden er vooral acties plaats zoals het blussen van een brand aan boord, EHBO verrichten, of het slepen van een schip. Maar het komt ook regelmatig voor dat mensen onervaren en onvoorbereid de zee op gaan en ook dan schiet de KNRM te hulp. “Mensen kopen dan een zeilboot op marktplaats en ‘zien wel waar ze heen varen’, maar raken dan verdwaald, gewond, worden zeeziek of hebben de verkeerde kleding aan waardoor ze onderkoeld raken.” Dat is natuurlijk niet verstandig, maar ook dat hoort bij het werk, vindt Florian. “Het mooie van vrijwilliger zijn is dat ik mensen kan helpen en dat er altijd wel avontuur of spanning bij komt kijken. Je weet nooit waar je terecht komt en ik kan altijd opgepiept worden, ook als ik op kantoor zit. Bovendien zijn we een hecht team en iedereen komt vanuit een andere achtergrond. We hebben bijvoorbeeld opstappers die op een viskotter hebben gewerkt, een vrachtwagenchauffeur die in de weekenden thuis is, iemand die op een boorplatform werkt en een eigenaar van een kledingwinkel. Allemaal hebben we verschillende kwaliteiten, waarmee we een steentje bijdragen aan de veiligheid op het water.”

Eindejaarsactie 2021: Steun de KNRM

Omdat de KNRM niet wordt gesteund door de overheid en volledig afhankelijk is van donaties, organiseren we deze winter een Eindejaarsactie: een kerstgroet laten mailen naar je klanten, medewerkers en/of relaties met een door ons gemaakte template. Ons doel is om 1000 euro op te halen. Benieuwd naar de templates? Kijk dan hier!